شوق دیدار

عاشقی لحظه های ناب زیادی دارد؛ هر یک با طعم شیرین خاص خود.

لحظه دیدار اما چیز دیگری است. لحظه ای که فراق پر می کشد و وصال بال می گیرد.

لحظه هایی که می توانی چشم در چشم معشوق شوی و جرعه جرعه نگاههایش را سر بکشی.

لحظه ای که حرفهایت بی هیچ واسطه ای به گوشش می رسد و صدای شیوایش پرده های گوشت را نوازش می کند.

ثانیه هایی که خنده هایش را می بینی و اشک های از سر شوقش را پاک می کنی.

ثانیه هایی پر از لذت بودن و پر از ترس تمام شدن.

این لحظه ها را که تجربه کرده باشی می فهمی بی قرار یعنی چه؟ وقتی از لحظه جدایی ثانیه ها را بشماری تا لحظه دیدار دیگر، بی قراری برایت معنا پیدا می کند.

وقتی هر ثانیه با او بودن را هزار دقیقه در ذهنت مرور می کنی و باز سیر نمی شوی بی قراری را چشیده ای.

وقتی روزهای نزدیک دیدار برایت یک هفته کش بیایند، بی قراری در وجودت خانه کرده است.

وقی شب ها یا بیدار باشی یا در رویای او یعنی می دانی لحظه دیدار چیست.

لحظه دیدار! کجایی؟ بی قرارت هستم!